Kamieniarz Rokossowski

Artykuł w ostatnim Nowym Kamieniarzu mnie zaciekawił. Krzysztof Skolak przypomina o kamieniarzu Himilsbachu. Ciekawy był człowiek. Przypomnijmy jednak sobie o największym z kamieniarzy - Konstantym Rokossowskim - (ur. 21 grudnia 1896 w Warszawie, zm. 3 sierpnia 1968 w Moskwie) – żołnierz, polski i radziecki dowódca, Marszałek Polski oraz Marszałek Związku Radzieckiego, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego, Poseł na komunistyczny Sejm RP I kadencji, Wiceprezes Rady Ministrów PRL (1952–1956), Minister Obrony Narodowej RP i PRL (1949–1956), Wiceminister Obrony ZSRR (1958–1962), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR II, V, VI i VII kadencji.

Generalnie kawał drania, ale o jego rzekomym epizodzie kamieniarskim układano wiersze, wmawiając poddanym, że brał udział chłopina w budowie mostu Poniatowskiego w Warszawie.

Most Poniatowskiego

Kamieniarska robota, 

robota w upartym granicie. 

Granit się w pięściach pali 

a czujesz - twardy jak życie. 

Kamieniarz Rokossowski 

śni o kamiennych miastach, 

śni zielone dzielnice 

wykąpane w gwiazdach, 

o Warszawie, stolicy 

robotniczych serc. 

Kamieniarz Rokossowski 

serce wmurowałby w ten most. 

Pod wielkim czerwonym sercem 

okręty szłyby w noc. 

Kamieniarska robota 

twarda jak granit - 

a w młodych, żelaznych pięściach 

rewolucyjny dynamit. 

Niedługo już wolny oddech 

dławić nam będzie car. 

Towarzysze, otwierajcie serca, 

niech z nich wybucha żar. 

Niech ponad trony płynie 

nasz sztandar z pieśnią razem. 

Naprzód, rewolucjoniści! 

Naprzód, kamieniarze! 

Co dyskusja o kamieniarstwie, zawsze się przywołuje Himilsbacha, a o Marszałku cisza... 

źródło - wikipedia.